Izba przyjęć, twój dyżur, trzecia w nocy, w korytarzu pojawia się dziewczyna w asyście policji. Albo twój gabinet lekarki rodzinnej i wystraszona pacjentka, która nie pamięta, skąd są siniaki, które przypadkowo zauważyłaś przy badaniu. Pracując w ochronie zdrowia stykamy się z osobami doświadczającymi przemocy ze względu na płeć, i to są zazwyczaj te momenty, których wolimy nie pamiętać. Nie wiemy, co powiedzieć, jak podejść, jak pomóc, żeby nie zaszkodzić, ale też nie zostawić. Niezależnie od przebiegu wizyty, zostajemy z poczuciem bezradności.
Akronim LIVES (listen, inquire about needs and concerns, validate, enhance safety and support) to jedno z narzędzi, których możemy się chwycić. WHO ma ich więcej. Powstają polskie wytyczne dla klinicystów w zakresie postępowania w tych sytuacjach, z algorytmami i wskazówkami, które wesprą nas na tym dyżurze o trzeciej w nocy. Co w nich znajdziemy i co jeszcze możemy zrobić jako medyczki – o tym dowiadywała się lek. Aleksandra Gładyś, która 10 grudnia uczestniczyła w spotkaniu Biura Krajowego WHO w Polsce pod patronatem Ministerstwa Zdrowia.
Trzymamy kciuki za autorki oraz autorów dokumentu i czekamy na publikację.