Jak radzić sobie ze śmiercią pacjenta?

Niemalże każda z nas, praktykujących medyczek, spotkała się z umieraniem i śmiercią pacjentów. Część z nas doświadczyła już ich na studiach, część podczas stażu podyplomowego, część dopiero w trakcie specjalizacji. Wszystko zależy od tego, jaką ścieżkę zawodową wybrałyście i warunków, w jakich pracujecie. Jedno jest pewne - śmierć jest częścią każdego życia i jeżeli nie spotkacie się z nią w życiu zawodowym, to doświadczycie jej w życiu prywatnym.

Nasze doświadczenia pokazują, że rzadko o niej rozmawiamy. Wiele z Was komunikowało, że się boi tych momentów, bo nie wie, jak rozmawiać z rodzinami umierających pacjentów, jak poinformować ich o zgonie, jak sobie poradzić z emocjami, które wtedy odczuwają.

Dlatego dziś chciałybyśmy poruszyć temat “radzenia sobie” z umieraniem i śmiercią pacjentów i przygotowałyśmy dla Was 5 wskazówek jak zadbać o siebie w takiej sytuacji. Zapraszamy do lektury

Spis treści:

Add a header to begin generating the table of contents

1. Naucz się rozpoznawać własne emocje

Zatrzymaj się i spróbuj poczuć, co właśnie czujesz – czy to co teraz się dzieje, to smutek? złość? radość? a może wszystkie naraz? Wszystkie emocje są potrzebne, każda z nich mówi, o czymś innym. To naturalne, że w zależności od sytuacji, w której spotykasz się ze śmiercią mogą być różne.

2. Nie traktuj emocji innych osób jako własnych

Kiedy już wiesz, co czujesz, będzie Ci łatwiej oddzielić swoje emocje, od emocji osób, którym przekazujesz trudne informacje.

Jeżeli odczuwasz gniew w osobie, z którą rozmawiasz, nie musisz reagować gniewem. Kiedy osoba, której przekazujesz niepomyślną wiadomość zaczyna płakać, nie musisz płakać razem z nią. Bądź obok, przyjmij, że człowiek z którym rozmawiasz prawdopodobnie cierpi, ale nie jest to Twoje cierpienie.

3. Naucz się rozmawiać

Zadbaj o spokój i bezpieczeństwo swoje oraz Twojego rozmówcy.
Podążaj za osobą, z którą rozmawiasz, pytaj czego potrzebuje.
Słuchaj, nie oceniaj.
Bądź prawdziwa, mów w zgodzie ze sobą.
Naucz się mówić “nie wiem”, obcuj z niepewnością oraz niewygodą, nikt nie wie wszystkiego i nie zna odpowiedzi na każde pytanie.
Rozmawiaj mimo dyskomfortu, nie uciekaj od trudnych emocji, one w końcu ustąpią.

4. Poszukaj wsparcia

Bycie w ciężkich sytuacjach w pojedynkę jest bardzo trudne, często wręcz niemożliwe.

Zastanów się, czego potrzebujesz w danej chwili i poproś o pomoc.

Jeśli czujesz, że dana rozmowa może być dla Ciebie zbyt trudna, poproś koleżankę lub kolegę z pracy o towarzyszenie.
Gdy czujesz się przytłoczony po danym spotkaniu, odpocznij.
Kiedy potrzebujesz porozmawiać o tym co właśnie się wydarzyło, poproś bliską Ci osobę o rozmowę.
Jeżeli jest Ci trudno znaleźć pomoc wśród współpracowników/ przełożonych/ rodziny, poszukaj pomocy profesjonalnej. Konsultacja psychiatryczna, psychoterapia, grupy wsparcia (w tym grupy Balinta) to narzędzia, które powstały po to, aby nam pomóc.

5. Buduj zasoby na przyszłość

Nikt nie jest w stanie przewidzieć sytuacji, które nas spotkają w przyszłości, trudne rozmowy oraz przekazywanie niepomyślnych mogą okazać się wyzwaniem dla każdej z nas, niezależnie od ilości rozmów, które przeprowadziłyśmy do tej pory. Kiedy Twój układ nerwowy jest przeciążony, trudno jest uczyć się nowych rzeczy.

Ucz się więc na zaś, czytaj, rozmawiaj, próbuj nowych sposobów radzenia sobie ze stresem, znajdź takie, które Tobie służą najlepiej.

Oto przykładowa literatura:

Kathryn Mannix: Ostatnie chwilę i Słucham Cię. Jak rozmawiać na trudne tematy,
Atul Gawande: Śmiertelni,
Paul Kalanithi: Jeszcze jeden oddech,
Joan Didion: Rok magicznego myślenia.

Podsumowanie

Mamy nadzieję, że po tym artykule wiecie już co robić, aby poradzić sobie ze śmiercią pacjenta. Jeżeli chciałybyście pogłębić tę tematykę, napiszcie w komentarzach, co najbardziej Was interesuje i spróbujemy sprostać wyzwaniu.

Autorka

dr. n. med. Agata Malenda – lekarka, internistka, hematolożka, pasjonatka opieki paliatywnej, absolwentka studiów podyplomowych SWPS “Uważność oraz współczucie”. Członkini kolektywu Instytutu Dobrej Śmierci. Pomysłodawczyni oraz współtwórczyni cyklu konferencji “Empatia a umieranie i śmierć. Dobre praktyki w relacji lekarz-pacjent-rodzina” organizowanej we współpracy z OIL Warszawa.

Spodobał Ci się ten post?

Wspieraj działania Fundacji Polki w Medycynie na Patronite. Odwiedź również naszego Instagrama, Facebooka oraz LinkedIna.

Działamy na rzecz medyczek w Polsce już od trzech lat. Robimy to z pasji i z pasją. Dzięki Waszemu wsparciu możemy szerzyć wiedzę, walczyć z dyskryminacją kobiet w polskiej ochronie zdrowia oraz tworzyć nowe projekty rozwojowe. Dużo jeszcze przed nami!

Zespół Polek w Medycynie